چرا تشخیص محل انعقاد قرارداد مهم است و چطور مشخص میشود؟ محل انعقاد قرارداد از دو جهت حائز اهمیت است. زمانی که افراد قراردادی را امضا میکنند نسبت به تعهدات داخل قرارداد مسئول و متعهد هستند. قراردادی از نظر قانونی معتبر شناخته میشود که یک سری از ویژگیهای را رعایت کنید.یکی از شرایط مهم در قرارداد، اعتبار داشتن محل انعقاد قرارداد است. قوانین و حکم حاکم بر محل انعقاد قرارداد چیست و صلاحیت محاکم قضایی در رسیدگی به دعاوی ناشی از قرارداد چقدر است. در این مطب از سیتاپ درباره اینکه چرا تشخیص محل انعقاد قرارداد مهم است و چطور مشخص میشود؟ نکاتی را توضیح میدهیم.
تشخیص محل انعقاد قرارداد چرا مهم است؟
زمان و مکان انعقاد قراردادهای الکترونیکی : زمان و مکان انعقاد قراردادهای الکترونیکی : محل انعقاد قرارداد، محلی است که طرفین قرارداد آن را قبول دارند و در آن قرارداد بسته میشود. محلی که قرارداد بین طرفین منعقد میشود تعیین کننده قانون حاکم بر قرارداد و نحوه رسیدگی به اجرای قرارداد است. به طور مثال قوانین داخل قراردادی که در کشور خارجی بسته میشود در مقایسه با کشور ایران متفاوت است. قانون حاکم بر هر قراردادی بر اساس قانون آن کشور تعیین میشود.
اگر با شخصی خارجی قرارداد میبندید در قرارداد حتماً مشخص کنید که قانون کدام کشور بر قرارداد حاکم باشد. اگر قانون حاکم مشخص نشود؛ زمانی که یکی از طرفین در قرارداد تخطی کند نمیتوان با قانون با خطاکار برخورد کرد و طرف مقابل متضرر خواهد شد. با توجه به مطالب گفته شده تشخیص محل قرارداد و توافق بین طرفین درباره قانون حاکم بر قرارداد اهمیت بسیار زیادی دارد. پیشنهاد میکنیم برای اینکه اطلاعات بهتر و کامل تری کسب کنید با مشاوران سیتاپ در زمینه خدمات مشاوره حقوقی صحبت کنید و مشاوره بگیرید.
توجه داشته باشید که با توجه به ظهور روشهای جدید منعقد قرارداد، مانند قراردادهای اینترنتی تشخیص محل و زمان قرارداد دشوار است. زمانی که طرفین در یک مکان به صورت حضوری قرارداد را امضا و تأیید میکنند مشکلی در تشخیص زمان و مکان انعقاد قرارداد وجود ندارد. درباره زمان انعقاد قرارداد اینترنتی 4 نظریه وجود دارد که در ادامه توضیح میدهیم.
1) نظریه ارسال قبول
ارسال نامه قبولی از سوی قابل: بر اساس نظریه ارسال قبول، قرارداد زمانی بسته میشود که نامه قبولی از سوی قبول کننده برای موجب ارسال گردد. بر این نظریه حقوقدانان ایراداتی وارد میکنند که عبارت است از:
- ناآگاهی ایجاب کننده از ارسال قبول که سبب محدود شدن موجب در تصرف ارسال خود میگردد، این عدم آگاهی پیدا میشود که موجب در تصرف در مال خودش در انتقال مال خودش محدود بشود.
- عدم تطابق این نظریه با ماده ۶۸۰ قانون مدنی که میگوید پیش از آن که وکیل خبر عزل خود را دریافت نماید، هر آنچه در محدوده وکالت خود انجام دهد نسبت به موکل نافذ است.
- نظریه ارسال قبول با ظاهر مواد ۳۳۹ و ۱۸۳ قانون مدنی که اشاره دارند عقد با ایجاب و قبول طرفین منعقد میگردد و نیازی به ارسال قبول وجود ندارد مطابقت ندارد. پس ارسال قبول یک شرط اضافی است که در نظریه ارسال قبول گنجانده شده است. در حالی که در مواد ۳۳۹ و ۱۸۳ ق.م فقط ایجاب و قبول را لازم دانستهاند.
ماده ۶۸۰ قانون مدنی اینطور مقرر مینماید: تمام اموری که وکیل قبل از رسیدن عزل به او در حدود وکالت خود بنماید، نسبت به موکل نافذ است؛ به عبارت دیگر تا زمانی که وکیل از عزل خود مطلع نشده است تمام اقداماتی که انجام داده درست و نافذ است.
2) نظریه اعلام قبول
اعلام کردن موافقت قابل: طبق نظریه اعلام قبول، قرارداد زمانی منعقد میشود که طرف مقابل قبول خود را اعلام نماید. به طور مثال اگر قرارداد از طریق ایمیل به طرف دیگر ارسال شود، و طرف دیگر قرارداد بعد از مشاهده ایمیل یا بعد از چند روز موافقت خود را اعلام نماید؛ قرارداد منعقد میشود. دکتر صفایی و دکتر کاتوزیان این نظریه را قبول دارند؛ اما باز برخی حقوقدانان به این نظریه دو ایراد اساسی وارد میکنند:
- اینکه طرف مقابل میتواند حتی بعد از چند روز موافقت خود را بیان کند به روابط قراردادی طرفین عقد آسیب میرساند. طرف مقابل با توجه به منافع خود و برای سنجیدن جوانب دیگر میتواند زمان عقد قرارداد را به نفع خودش جابهجا نماید.
- تا زمان ارسال نامه قبولی برای موجب، شخص قبول کننده هنوز در حال تدبر است؛ ابراز قبولی مورد تردید قرار میگیرد.
ماده ۱۹۱ ق.م.موافق این نظریه است. عقد محقق میشود به قصد انشاء به شرط مقرون بودن به چیزی که دلالت بر قصد کند.
3) نظریه اطلاع از قبول
اطلاع از قبول کردن طرفین: طبق این نظریه زمانی قرارداد بسته میشود که موجب از توافق طرف مقابل آگاه شود. اشکالات این نظریه شامل موارد زیر است:
- چون دو طرف قرارداد از نظر مکانی از هم دور هستند و در یک مکان حضور ندارند؛ بنابراین به طور همزمان از توافق همدیگر مطلع نمیشوند.
- قابل هم باید از توافق موجب مطلع گردد. این اطلاع از توافق همدیگر یک دور منطقی ایجاد میکند.
این دور اطلاع یافتن باعث تلف شدن وقت و ایجاد دور منطقی باطل میشود. این مقاله نیز برای شما مفید خواهد بود: مفهوم عقد و قرارداد چیست؟ رسیدن نامه قول قابل به موجب: طبق نظریه وصول قبول، عقد زمانی بسته میشود که نامه موافقت قابل، به دست موجب برسد. این نظریه طرفداران زیادی دارد زیرا:
- موجب و قابل هر دو درباره اطلاع از قبول یا عدم قبول قرارداد، حق یکسانی دارند. پس هر دو طرف قرارداد باید از قبول یا رد قرارداد مطلع شوند.
- فرد قبول کننده میتواند تا زمانی که نامه قبولی به دست خود پیشنهاد دهنده نرسیده است نامه را مسترد نماید؛ ولی پس از وصول نامه به موجب دیگر چنین امکانی برای او وجود ندارد.
- ممکن است نامه قبل از رسیدن به موجب از بین برود، پس بنابراین مبنای این نظریه وصول قبول این است که نامه قبولی به اقامتگاه موجب یا به دست موجب برسد. در این صورت دیگر این مواردی که گفته شد نامه از بین برود یا مفقود بشود یا قابل پشیمان بشود و بخواهد قبولی خودش را پس بگیرد، این موارد دیگر به وجود نخواهد آمد.
ایرادی که حقوقدانان بر این نظریه وارد میکنند این است که تنها دریافت نامه توسط موجب کافی نیست و موجب باید از محتویات آن نیز به طور کامل مطلع گردد. به عبارتی دیگر موجب باید مفاد این نامه را مطالعه کند اگر مورد قبولش بود آن وقت عقد شکل گرفته است هر یک از این نظریهها بر تعیین مکان قرارداد مؤثر هستند. پس از تعیین زمان انعقاد قرارداد، مکان انعقاد قرارداد نیز تعیین میگردد.
تشخیص قانون حاکم بر قرارداد از طریق تشخیص محل انعقاد قرارداد
رابطه بین محل قرارداد با قانون حاکم بر قرارداد: همانگونه که اشاره کردیم امروزه قراردادهای بینالمللی نسبت به گذشته و قراردادهای سنتی بسیار بیشتر شده است. قراردادها همیشه در چارچوب مرزهای کشور ایران منعقد نمیگردند و بینالمللی هستند. زمانی که قرارداد بینالمللی و بین دو نفر از کشورهای مختلف است؛ باید به طور دقیق مشخص کرد که قانون کدام کشور بر قرارداد اعمال میگردد. تعیین قانون حاکم بر قرارداد از جهات مختلف حائز اهمیت است. قانون تعیین شده حاکم بر قرارداد میزان اعتبار قرارداد را تعیین میکند. قانون کشورهای مختلف طبیعتاً متفاوت است ممکن است قراردادی طبق قانون ایران معتبر شناخته شود؛ اما همان قرارداد در کشور خارج اعتبار نداشته باشد. قانونی بر قرارداد حاکم میشود که طرفین قرارداد با هم توافق کردهاند. در صورتی که از طریق توافق در قرارداد تعیین ننموده باشند قانون محل انعقاد قرارداد، قانون حاکم بر قرارداد است.
تعیین دادگاه مورد نظر برای حل اختلافات طرفین بر اساس محل انعقاد قرارداد
وابستگی دادگاه صالح با محل قرارداد: در هر قراردادی به دلایل مختلفی بین طرفین قرارداد اختلافات و مشکلاتی ایجاد میشود. برای رسیدگی به این اختلافات باید به دادگاه صالح مراجعه شود. دادگاه صالح حاکم بر قرارداد بر اساس محل انعقاد قرارداد تعیین میشود. مگر آنکه طرفین به نحو دیگری توافق نموده باشند یا قرارداد مربوط به مال غیرمنقول باشد که در این صورت دادگاه محل مال غیر منقول، دادگاه صالح برای رسیدگی است.
بررسی اینکه چرا تشخیص محل انعقاد قرارداد مهم است و چطور مشخص میشود؟
در این مطلب از سیتاپ به سؤال شما عزیزان که چرا تشخیص محل انعقاد قرارداد مهم است و چطور مشخص میشود؟ پاسخ دادیم. متوجه شدید که تعیین محل انعقاد قرارداد، اثرات حقوقی متعددی دربر خواهد داشت. تشخیص قانون حاکم بر قرارداد و تعیین دادگاه مورد نظر برای حل اختلافات طرفین از مهمترین علل و تاثیر تعیین محل انعقاد قرارداد است. محل انعقاد قرارداد هم بر اساس زمان عقد قرارداد تعیین میشود. مباحث حقوقی از جمله مباحث پیچیده و مهم هستند که فقط حقوقدانان زبده به خوبی از آنها اطلاع دارند. اگر در زمینه محل عقد قرارداد سؤال یا مشکلی دارید میتوانید از متخصصان حقوقدان سیتاپ کمک بگیرید. جهت مشاوره با متخصصان با شماره 02144023844 تماس بگیرید. راه های ارتباطی دیگر با سیتاپ عبارت است از: شماره تماس برای ارتباط تلگرامی: 09103162260 آدرس: صادقیه، بلوار فردوس شرق، ابراهیمی شمالی، کوچه دوم الف، پلاک ۵
سؤالات متداول درباره اهمیت تشخیص محل انعقاد قرارداد
در بین نظریههای زمان عقد کدام مورد قبول حقوقدانان است؟
در بین نظریههای زمان عقد، نظریه اعلام قبول و نظریه ارسال قبول مورد قبول بیشتر حقوقدانان است. به دو نظریه دیگر ایراداتی وارد میکنند.
چرا تشخیص محل انعقاد قرارداد اهمیت زیادی دارد؟
تشخیص محل انعقاد قرارداد به دلایل زیر در قانون و از نظر حقوقدانان مهم است:
- تعیین کننده قانون حاکم بر قرارداد
- تعیین کننده دادگاه صالح برای رسیدگی به اختلافات
- تعیین کننده محل اجرای تعهدات ناشی از قرارداد
محل انعقاد قرارداد تلفنی کجاست؟
طبق ماده 339 قانون مدنی: در معاملاتی که به صورت تلفنی منعقد می شوند، مکان اظهار قبول، مکان وقوع عقد محسوب میشود.
تاریخ انعقاد قرارداد یعنی چه؟
تاریخ انعقاد قرارداد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و در خط اول قرارداد حتماً ذکر میشود. تاریخ انعقاد قرارداد، روزی است که قرارداد بین طرفین منعقد میشود.
مجموعه سیتاپ با دانش و مهارت متخصصان و کارشناسان مجموعه برای کمک به شرکتها و افراد حقیقی و حقوقی در زمنیه های مختلف می باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر، به بخش تماس با سیتاپ مراجعه نمائید یا با شماره 02144023844 تماس بگیرید. از طریق شماره 09387030740 نیز میتوانید جهت ارتباط تلگرامی استفاده کنید.